ဘဝဆိုတာ
လိမ္ညာပါးနပ္စြာနဲ႔
နဖါးၾကိဳးထိုးခံရတဲ့ နသိုးတေကာင္လိုပါပဲ
ဒီ အမိျမန္မာနိုင္ငံမွာ မပြင့္မလင္း
ေဝရီဝိုးတဝါး စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔
လမ္းေလ်ွာက္ရတဲ့ အမိျမန္မာနိုင္ငံမွာ
ငါဟာ ဒီယဥ္ေက်းမွဳကို တြယ္တာတဲ့လူတေယာက္ပါ
ေနဝင္ မိုးခ်ဳပ္ အလုပ္လုပ္ႀကေပမဲ႔
လမ္းေလ်ာက္ရင္းလမ္းေပ်ာက္ေနျကရေတာ့
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ရဲ ့ကဗ်ာေလးကို
ၿပန္ရြတ္မိတိုင္း နာက်င္မိတယ္
ေခတ္ေရစီးေႀကာင္းအရ
ဖြံ႕ျဖဳိးတုိးတက္ေပမယ့္လည္း
အပ်က္အစီးမ်ားေနတဲ႕ ေခတ္ႀကီးကုိမုန္းမိတယ္
နွစ္္ နွစ္ဆယ္မ်ွအနင္းခံဘဝက
ရုန္းထြက္လြတ္ေျမာက္လာေသာ္လည္း
ပံုေျပာေကာင္းတဲ႔ ဦးေလးႀကီးေတြက
တေယာက္တမ်ိဳး နွစ္ဆတိုးလို႔ ေဟာကိန္းထုတ္ေနတာက
ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ မျပတ္မလပ္
ကမာၻ႔အ့ံဖြယ္စကားေတြႀကား
နားခါးတာလည္းရက္ေပါင္းမနည္းေတာ့
ႀကားေနရတဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြက
ရယ္ရမလို ငိုရမလို ဘ၀နဲ ့
ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေန ့ေတြ၊ညေတြလည္းမ်ားခဲ့ပါျပီ
ဆင္းရဲလြန္းတဲ့ဘ၀ေတြ
ခ်ိဳ ့တဲ့လြန္းတဲ့ဘ၀ေတြ
မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္က်ေနရတဲ့ဘ၀ေတြထဲက
အမွန္တကယ္လြတ္ေျမာက္ခ်င္ပါျပီ
Min khant
0 comments:
Post a Comment